شنبه یه سری کار عقب افتاده رو راست و ریس کردم

مثلن رفتم سر قرار با حسام

خب حسام یه ترکیب باحالیه، ینی نمیدونم شاید این ترکیبمونِ ک باحالهمیشه اینقد ازش تعریف کنیو هنوز همه چی اوکی باشه و فقط تعریف کرده باشی مث محسن نباشه ک وقتی میگم سلیقه ی اهنگتو دوس دارم ینی اینکه عاشقتم ، وقتی میگفت"اگه من این میبودم اوکی بود ولی توووو تو خیلی متفاوتی بازتره جهان بینیت" اصن میگم یه ترکیب خیلی خوبیه /خیلی خوبی بود

خلاصه بار اول ک ن ولی از معدود دفعاتی بود ک میتونستم راحت باشم

اولش خیلی بامزه بود اونی ک کلاس داشت حسام بود و قاعدتا اون بود ک دیر میرسید ولی من برای اولین بار توی عمرم دیر رسیدم و هی نگا میکردم خاک برسرت کجایی نیومدی اومدی ؟!، بعد یکی بود خیلی مشکوک ب حسام بودن بود نشسته بود اون کنج لاویز به دور نمای صیاد با ته نشین مدرس نگا میکردم گفتم قطعن این حسام نیس خیلی قیافه اش خوبه برا حسام بودنخلاصه یه سر رفتم سرویس بهداشتی از قیافه ام مطمئن شدم رفتم پیشش گفتم ببخشید "شما‌" احیانا با کسی قرار ندارینخلاصه اقا اینجوری و خب خیلی خفنه گفتم برا بار هزار و یکم یا ن؟!

نصف ته گفت و گو های منو عرفان این میشه"خودت میدونی ک چقد خفنی یا دوباره بگم؟" اینم همون

ولی بهترین روش دوست پیدا کردن و دوست داشتن آدما حتی تو درجات پایین باهاشون رو راست بودنِ مخصوصا تو اینکه چقد ادمای خفن و مهمین براتون